четверг, 20 августа 2009 г.

Բարև, մարդ:
Գրկիր ինձ մոր նման,
հոր նման
կամ էլ բոյֆրենդի.
ես հիմա ավելի մենակ եմ, քան սաղմում էի…
ՙես՚-ի ու ՙոչ ես՚-ի հատման կետում արնահոսում է…
Օգնի’ր, մարդ:
Ձգի’ր իմ էությունն ու գոյությունը կապող պարանը…
Ես հոգնեցի սեփական անկշռելիության մեջ թռվռալուց,
ֆռռալուց,
ֆռֆռալուց…
Գլխապտույտ:
Դեմքով` գետնին:
Ամու’ր ձգիր:
Ես հիմա կանգնած եմ մեջտեղում,
ուր ամենը հատվում է ամենի հետ 360’ անկյան տակ:
Ու այդ անկյունում ես հիմա թաղում եմ
բոլոր հավանական սպառումներս:

Խորը շունչ…

Մարդ-ապացույց:
Մարդ-ժխտում:
Մարդ-հիմնախնդիր:
(Շնորհավորանք փախստականների միջազգային օրվա առթիվ) :
Օտարում…
Օտարում…
Օտարում…

Комментариев нет: